Geluksdagen

16 februari 2020

Woensdag.  Vandaag min of meer rustdag.  3 van de 4 kinderen zijn naar de fysio buiten het terrein. Daar zijn ze een poos mee zoet.  Vicky is er wel. Dus met haar maar aan de slag.  Vandaag was ze heel geconcentreerd bezig met de lego. Zo lang ergens mee bezig zijn is tot nu toe nog niet gelukt.
Het is ook wel gekke griet. Ik kom voor Vicky dus als het anders gaat dan zij het wil, dan gaat ze fratsen uithalen.  Vanmiddag zat ik op tijd bij school omdat dat de beste plek is voor internet. Natuurlijk komen er dan kinderen om je heen zitten. Geen probleem hoor. Juist wel gezellig. Vicky was hier niet blij mee. Ze moest aandacht delen. Toen het dan eindelijk tijd was om met haar wat te gaan doen was ze gevlogen. Ze reageerde ook niet op de schoolbel. Ik heb wel ontdekt dat ik dan niet actief op zoek moet gaan naar haar. Ze houdt mij wel in de gaten op afstand. Als ze merkt dat ik geen actie onderneem, komt ze vanzelf wel te voorschijn. En wat nog meer is: het is veel te warm om achter haar aan te gaan😃.

Vanavond zou er nog een extra kerkdienst voor de jongeren zijn. Nu voel ik mij nog piepjong dus ik samen met de buren richting kerk. In het pikkedonker door het bos. Met zn drieën bang voor al het ongedierte wat we tegen konden komen.  Onderweg trouwens alleen door een kikker de stuipen op het lijf gejaagd. Bij de kerk aangekomen was alles donker. Kortom geen kerkdienst. Konden we weer terug door het donkere bos. Maar wel  een vrije avond.

Vandaag is het wel geluksdag voor mij.
Ten eerste hadden ze bananen in de winkel op het terrein. De overige boodschappen werden mee genomen door de buren. Ik hoefde dus niet op de boda boda naar Mukono. Daar kom ik dan weer mooi onderuit.( Zal er echt nog wel een keer aan moeten geloven☹☹)
Ten tweede aten we vandaag  pannenkoek .
Ten derde. Ik heb weer hele grote glimlachen gekregen. Mijn dag kan niet meer stuk.

Donderdag. Hoe blij kan je worden als je iemand ziet spelen met poppen? Nou geloof mij, heel blij. Ik zag Vicky helemaal veranderen in hele lieve poppenmoeder.  Hier werd ik super gelukkig van.

20200213_091121

Ik heb geopperd om haar een eigen pop te geven. Helaas werkt dat hier niet. Die wordt afgepakt en moet ze delen met 200 kinderen. Heel jammer dit. Toch maar eens kijken hoe ze reageert op de baby's van de baby groep. Misschien kan ze daar in de toekomst wat betekenen.

Waar ik ook blij van werd was het avondeten. Degene die mij goed kennen weten dat ik niet zo'n pasta fan ben. Hier wordt dat toch vrij regelmatig gegeten. Gisteravond had ik geluk. Maar vanavond weer. We aten hutspot. Wat kan een mens daar blij van worden al is het hartje zomer.  Ik heb voor  morgen nog een bordje geritseld. Als we morgen weer pasta eten, dan heb ik nog wat op reserve.😃

De nacht van donderdag op vrijdag was een klein drama. Ik kreeg nieuwe buren. Die kwamen om 00.30 aan. Ze hadden niet in de gaten dat het huis heel gehorig is. Er zit wel een muur tussen de twee huisjes. Maar tussen muur en dak zit nog ruimte. Het leek alsof ze naast je bed stonden te praten. Dit ging helaas door tot 03.00☹.
Om 7.00 toch maar opgestaan hoewel ik nog wel even had willen blijven liggen. Om 8.00 wilde ik namelijk op school zijn voor de gezamenlijke opening met alle kinderen.  Ja gezamenlijke opening op vrijdag🤔.
Omdat het best hard regende werden alle 100 kinderen van de basisschool verzameld in de kantine.  Knus op elkaar gepakt. Gelukkig zat ik  aan de zijkant. Daar  had ik nog een beetje frisse lucht. Na een even praise en worship werd de groep flink toegesproken over het plukken van jackfruit.  Over het niet gelijk uit school naar huis gaan en over het niet op de afgesproken tijd bij het busje zijn. De oudere hadden hier wel een weerwoord op.
Na de gebruikelijke  bezigheden zo over de dag kregen we s avonds onze eerste taalles.
Halo = Hallo
Olyotya = hou  are you
Ovawa: where you from?
Erinyalyo gwani wat is je naam
Nze ik heet....
Olina emyaka emeka? Hoe oud ben Je?
Nina emyaka ik ben ....

Ip hebben we de komende periode 2x per week les. Waarschijnlijk ga ik het nooit leren. Wat een moeilijke taal

Foto’s

5 Reacties

  1. Alinda:
    16 februari 2020
    Ha Diana
    Wat kun je enorm levendig en mooi jouw verslagen schrijven. Ik krijg er meteen een beeld bij!
    Succes maar weer!!
  2. Anne-Mieke:
    16 februari 2020
    Wat heerlijk zo’n verslag, alsof ik er bij ben
  3. Wilma soulier:
    16 februari 2020
    Toch maar oefenen op die moeilijke taal, je leert het wel.
    Mooi verslag en wat maak je mooie dingen mee, gr
  4. Tilly:
    16 februari 2020
    Hoi Diana. Ik heb bewondering voor al het geduld wat je moet hebben. Maar het is dankbaar werk. Het zijn mooie verhalen. Van hier niet veel nieuws. Alleen dat we vandaag een warmerecord hebben. 16 februari, 17 graden. Storm en regen. Groetjes, Tilly.
  5. Jantine:
    16 februari 2020
    Leuk om te lezen, Diana! Echt leuk om zo op een afstandje mee te kunnen leven.