In 1 keer raak. Geluk of juist niet?

Dank jullie wel voor alle leuke en lieve reacties op mijn blog. Ik heb ze afgelopen zondag allemaal kunnen lezen.  Het internet werkt hier namelijk op zn Afrikaans. Dus.... slecht.

Voordat jullie verder lezen.  Maak je vooral geen zorgen het gaat helemáál prima.

Zaterdag werd ik behoorlijk brak wakker.  (Zo voelt een kater dus. En dat terwijl ik niet eens alcohol gedronken had.) Alle verschijnselen  wezen op malaria 😭😭😭. Toch maar even naar de kliniek.  De arts ( gelukkig een Nederlandse) zei dat ik eigenlijk nog tekort in Uganda was om nu al malaria te hebben. Helaas dus wel. Dus ik heb het "geluk" gehad om  de eerste de beste dag in Uganda al te grazen te zijn genomen. Gelukkig heeft iedereen zo ongeveer Malaria. Of heeft het gehad. Onze Russische buren hebben al 21 keer malaria gehad. De kids hebben ook regelmatig malaria. Dus ik verwacht nog wel een keer malaria te krijgen.
Gelukkig heb ik hele lieve buren. Zij hebben mij goed verwend met vitamines.  En na een dag op de veranda in de luie stoel. Wat tabletten en een nacht goed slapen kan ik er weer tegen aan.  

Zondag nog rustig aangedaan. Een wandeling door het bos gemaakt en wat foto's gemaakt.  Ook het internet maar eens goed geregeld.  Dat zou het een stukje makkelijker moeten maken om wat op mijn blog te zetten. Dan hoef ik voorlopig niet perse de berg af voor internet. (En dan natuurlijk daarna de berg ook weer op😉) maar of het allemaal gaat werken? Ik moet het nog zien. De telefoon geeft verdacht veel aan dat er geen verbinding is.

Zondagmiddag werden we weer in de kerk verwacht. Deze keer duurde het slechts 2.5 uur. Bij binnenkomst speelde het orkest van NACMU. Ze speelden allemaal bekende nummers. Dat was wel bijzonder. Zover weg en toch ook overeenkomsten. De preek ging over peace. Verder was de pastor moeilijk te volgen. ( Hij vond zich zelf wel grappig. Hij moest regelmatig om zijn eigen woorden lachen.). Om mij heen vielen verschillende kids in slaap. Dat zegt waarschijnlijk wel genoeg. Zelfs Vicky was in slaap gevallen.  Wat is ze dan rustig😃

Maandag weer aan de slag met Vicky.  Wat zullen we vandaag weer eens gaan doen. Ze zegt nu zelf al dat ze naar the special need room wil. Dat heeft ze nu in de gaten. Deze ruimte is speciaal voor de kids die extra aandacht nidig hebben. Er is heel veel mooi materiaal aanwezig. En je kan hier op spelenderwijs de kinderen veel bieden. Ik liet Vicky zelf kiezen. Ze koos verschillende puzzels uit. Ze weet alleen niet wat ze er mee moet. Ze gooit alles op de tafel en probeerd alle onmogelijke combinaties uit. Op zn kop, kleuren die niet bij elkaar passen. Vormen die niet in elkaar passen. Ze is heel blij als ze iets aan elkaar gekregen heeft.  Ook al past het voor geen meter.  Toch ook wel een prestatie om absoluut niet passende onderdelen aan elkaar te krijgen😃.
In de middag met haar naar de boerderij geweest.  Helaas de dieren waren niet op de boerderij aanwezig.. we kregen van ern bewaker het volgende door: Ze staan een eind verderop. Ga maar onder het hek door en loop over het erf heen Daarna langs de mangobomen, bij zoveelste struik afbuigen. Hopelijk zijn de dieren daar naar toe gebracht. Ga maar kijken. Uiteindelijk ergens In de verte 2 ezels en een koe gezien. Maar Vicky was blij en daar doen we het voor.
Met de andere 3 weer gesnoezeld.  Wat je al niet kan bereiken met een veertje. Alleen met een veertje over de buik gaan zorgt er al  voor dat ze vreselijk hard moeten lachen.🤣
Ook muziekinstrumentjes doen het  goed. Vooral als ze "zelf" tegen de trommel aan mogen slaan. Ook al kunnen ze de armen niet bewegen.
kortom, ik heb mijn gouden rand om de dag weer binnen.
Mijn doel is om dit morgen te herhalen.

In de nacht van maandag op dinsdag regende het keihard tel daar onweer en een lek dak bij op en je kan je een voorstelling maken hoe de nacht was. Toch maar eens vragen of ze het dak kunnen repareren. Hoewel, Ik wil niet zeuren. Het is maar op één plek nat en dan valt de nattigheid ook nog wel mee. Er zullen vast mensen zijn die meer wateroverlast hebben gehad vannacht.  Waar maak ik mij dan druk om?
Ik denk dat er vannacht meer mensen een slechte nacht hebben gehad.  Lilly was zo gefrustreerd dat zelfs haar tenen er krom van gingen staan. Maar positieve aandacht 1 op 1 deed haar goed.
Een van de mooiste momenten vandaag was dat er een goede rolstoel voor Mefi kwam. Hij heeft er één maar daar kan hij niet in. Zijn benen staan namelijk in split stand. En echt in split stand. Menig ballerina zou er jaloers op worden. Nu krijgt hij een super de luxe rolstoel(voor Afrikaanse begrippen). Eentje waardoor hij minder in de split gaat zitten.  Ze dóen hun erg hun best voor hem maar 1x per 2 weken fysio en 's nachts zijn benen bij elkaar binden lijkt niet helemaal voldoende te werken. Een nieuwe rolstoel betekend ook dat hij niet meer de hele dag op de mat ligt. En...... Ik hoef hem niet meer zover te tillen.