Soms zijn er frustraties!!

Het is inmiddels woensdag. Het is Afrika dus steeds weer verrassingen. Ik wist al dat het een rustige dag zou worden want 3 van de 4 kids zijn naar de fysio buiten de poort.
Dus ik had qalleen Vicky in de morgen. Ik had helemaal bedacht wat ik met haar zou kunnen gaan doen. En ik kon vandaag ook extra lang de tijd nemen voor haar.  Kom ik bij school,  mag ik haar niet meenemen. Heeft ze tussentijds examen. Ze is per dag minstens de helft van de tijd niet in de klas.  Ze kan geen letter lezen/schrijven. Arme Vicky.  Helaas had Vicky mij al gespot en was ze het er niet mee eens dat ze niet mee mocht. Schreeuwen en huilen. Toen werd ik aangesproken door de headteacher. Vicky moest dat examen maken. Ze wilde haar vooruitgang kunnen zien. En als ze over 7 jaar in P7 zit, willen ze zien wat ze allemaal heeft geleerd. Ik denk dat ze nooit aan P7 toekomt. En als ze wel "gewoon" overgaat naar alle klassen zal ze er weinig leren. 
Of ik een rapport wilde schrijven over Vicky. Met daarin alles wat ik met haar gedaan heb en wat zij er van geleerd heeft.  Het is een lang rapport geworden. Met vooral wat ik gedaan en dat het niet gelukt is om haar wat te leren behalve op gedrag gebied. 

Ik ben nog maar even naar de kleuterschool gelopen voor Jordan. Die had ik gisteren gemist omdat hij ziek was.  Maar vandaag was hij nog steeds ziek.
Dat gaf mij gisteren wel mooi de gelegenheid om in de kleuterklas te kijken en te helpen. Leuk om te doen maar ook heel vermoeiend. Vooral als je een kleuter hebt die denkt dat hij kan slaan schoppen en bijten. En als hij dan in de hoek gezet wordt, je recht in je gezicht uitlacht en er een spel van maakt.  Als ik de kinderen in Nederland zo hardgandig zou aanpakken, zou ik allang de kinderbescherming achter mij aan hebben.
Vervolgens moest er een ander jongetje in de hoek. Komt kleuter nr 1 weer aan. Teacher me me me. Met andere woorden: leuk spelletje ik wil nog wel een keer in de hoek en weer steeds weglopen. Grrrrrrrr.

Vandaag heb ik maar geholpen met het maken van letterspelletjes. Ja ik ben van alle markten thuis. Lesmateriaal kan ik ook maken.
Daarna nog maar even naar het kinderhuis en helpen met het voeden van de baby's.

Vandaag zou er ook een rechtzaak zijn over een adoptie.  Er hoeft alleen nog maar goedkeuring gegeven te worden. Verder is alles al geregeld.   Hoor je op maandagavond laat dat de rechtzaak niet doorgaat.  Reden:  onbekend. Welkom in Afrika. Zijn er mensen die vol liefde een kind willen adopteren, wordt er zo mee omgegaan.

Donderdag mocht ik Vicky nog steeds niet meenemen vanwege de examens. Ook Jordan was nog steeds ziek.
Dan maar naar de playclass (peuterspeelzaal). Leuk om daar ook even te kijken. Het zijn net Hollandse peutertjes. Naast elkaar spelen ipv met elkaar. Korte spanningsboog etc. Patrick en Mefi waren ook mee. Patrick zit al een paar dagen niet zo lekker in zijn vel. Mefi daarin tegen had een big smile van oor tot oor die er de hele dag niet meer afging. Heerlijk die lach van hem. Het is dan net of je een schaapje hoort.

Met Lilly wezen snoezelen. Ben je net geïnstalleerd, valt de stroom uit. Dus geen muziek en beeld. En deze keer niet voor een paar minuten. Gelukkig had ik mijn eigen telefoon met muziek mee. Lilly heeft genoten van de muziek en het gewoon lekker zitten en heen en weer wiegen.

Het coronavirus  houdt Europa in zijn greep. Maar hier zijn ook maatregelen genomen. Handen wassen met water en zeep en daarna desinfecteren zodra je het terrein opkomt. Elkaar geen hand meer geven. De kinderen niet meer bij de hand pakken. Hoe ik dat voor elkaar ga krijgen weet ik nog niet. Elk kind grijp je bij de hand. Het advies is om niet met het openbaar vervoer te gaan. Met zo'n 25 man in een mini busje is vragen om moeilijkheden. De regering hier heeft besloten dat iedereen, die uit corona gebied komt, 14 dagen in  quarantaine moet als ze Uganda in willen. Dus voorlopig zijn nieuwe vrijwilligers en stagiaires  ook niet welkom op Noahs ark. Ook bezoek kan hierdoor voorlopig niet komen.  😭😭

Vanavond hadden we nog weer luganda les. Ik had het al gezegd. Ik ga dit nooit leren.  Al die verschillende klanken. We gingen voorwerpen en lichaamsdelen leren.
2 grappige dingen:
Fiets is egarri. Trein is egarriwomoka . Letterlijk vertaald is dat fiets met rook. Ze kennen hier alleen stoomtreinen. Als je fiets moet je trappen. Die beweging lijkt op de beweging van de stoomtrein. Vandaar dat ze er zo'n combinatie van gemaakt hebben.

Ze kennen hier geen woord voor voeten. Voeten horen bij je benen. Heb je pijn aan je voeten dan heb je pijn onderaan je benen.

Na de luganda les werden nog even alle corona maatregelen kort besproken. Vrijdagavond volgt een officiële meting met iedereen. 

Ik was even bang dat ik ook niet meer mocht snoezelen. Als je kinderen al geen hand mag geven. Maar snoezelen is toegestaan. Gelukkig maar.  De kids genieten hier zo van. En ik ook. Hopelijk blijft het bij deze maatregelen en wordt het virus wereldwijd de kop ingedrukt.