De eerste week is al weer voorbij

Het regent nog steeds snachts. En dan niet alleen buiten. Ook binnen is het hier en daar wat nat. 

Donderdag
Vandaag weer met de kids aan de slag.  Schrijnend om te merken. Dat je met lilly geen snoezel activiteit kan ondernemen omdat het regent. Het is geen doen om met de rolstoel over het natte terrein te gaan en ze is te zwaar om dat eind te dragen.
Gelukkig heb ik dit wel goed kunnen maken door met haar muziek te luisteren. Een muzieklijst voor mezelf gemaakt  maar de kids genieten hier net zo hard van.

Met Vicky heb ik de toren van pissa gespeeld. Goed voor de motoriek zullen we maar zeggen. En het allerleukste is natuurlijk als de toren omvalt.  Wat een lol. 
Toen ze weer terug moest naar de klas,  werd het iets lastiger.  Wat er gebeurde weet ik niet. Het was wel duidelijk dat ze dat niet leuk vond. Ze zette het in elk geval op een gillen. Maar ja zoals dat gaat bij kinderen. Het gaat ook weer over. We proberen het gewoon de volgende keer weer.

Met Patrick wezen snoezelen. Wat een plezier was dat. Hij genoot van de lichtjes en de babyolie. Dit is zeker voor herhaling vatbaar.  Bof ik even.  Dit mag ik dagelijks met hem doen. Wat mooi om zijn reactie te zien. Er verschijnt een grote glimlach van oor tot oor. Zijn handen gaan de lucht in en hij ontspant helemáál.

Met Mefi heb ik een soort van gesnoezeld. Heerlijk buiten in het natte gras gelegen. Weer eens een ander gevoel dan de plastic mat waarop hij binnen ligt. Af en toe wat voor hem gezongen. Blijkbaar klonk dit wel oké.  Zijn gezichtje straalde helemaal.
Kortom weer een dag met een grote gouden rand.

mocht ik ooit nog op zoek gaan naar een andere baan dan kan ik ook  als ongedierte bestrijder aan de slag. Eerst een grote spin verwijderd bij de buren (formaat  kleine vogelspin) en daarna een ander schepsel uit mijn schoen gevist. Wijze les van vandaag; altijd eerst je schoenen checken voordat je ze aantrekt.



Sinds ik in Uganda ben, ben ik ook op dieet .
Het bananendieet wel te verstaan.  In Holland eet ook wel bijna dagelijks een banaan maar hier een stuk of 3 per dag.  Je kunt hier geen losse bananen kopen. Alleen maar trossen van ongeveer 20 stuks. En ze moeten wel met een week op zijn.  Dus bij elke maaltijd verplicht een banaan. Gelukkig lust ik graag een banaan maar ik weet niet of ik dat eind april ook nog zeg.

Vrijdag
Zoals wel vaker gaat in Afrika. Het loopt allemaal anders als gepland.  Geeft niets hoor ik ben flexibel. We gooien het programmna gewoon om.  Ik zou om 9.00 met vicky starten. Het is echter vrijdag en dan starten ze de dag gezamenlijk met alle klassen. Blijkbaar vindt Vicky dit leuk.  Ze bleef heel rustig zitten. Iets wat normaal niet zo is. Iedereen zit op de stoel zij op of onder de tafel.
Ik heb haar maar niet uit haar concentratie gehaald.  Na een half uur had ze mij in de gaten en kwam ze naar mij toe gerend.  Haar nog maar even meegenomen en wat geknutseld. Het blijft verbazingwekkend hoe iemand zo bezig kan blijven met een stapeltje vouwblaadje.  Blaadje vóór blaadje van de stapel halen en er een nieuwe stapel van maken. Ze had een uil uit gezocht om te vouwen. Met wat hulp heeft ze er iets moois van gemaakt.

Daarna was het de beurt aan Mefi, Patrick en Lilly. Maar ja zoals ik al zei. Niet alles gaat zoals gepland. Had ik eindelijk de sleutel van de snoezelruimte. Heb ik geen sleutel van de kast.  En daar zit al het materiaal in. Afgesloten voor de buitenwereld. De ratten vinden het wel een feestje daar binnenin😃.
Toch Mefi maar gehaald. Ik had al iets anders verzonnen. Werd de sleutel alsnog gebracht.
Eerst flink rammelen aan de kast voordat je hem opendoet.  Dan zijn de ratten wel weg. En voorzichtig iets uit de kast pakken anders grijp je in een rattenval☹.
Mefi heeft het wel naar zijn zin gehad.  Hij was heerlijk ontspannen.


Lilly en Patrick kregen al extra aandacht van hun verzorgers.  En dat is de bedoeling. Dat zij de extra aandacht gaan geven.   Ze zaten heerlijk buiten in het zonnetje. Ik ben er een poos bij gaan zitten en heb ze de hemel in geprezen omdat ze goed bezig waren. Je zag ze groeien.
Nog even Lilly uit de stoel gehaald en met haar geschommeld. Ze gierde het uit van het lachen. Dat gaan we dus vaker dóen.
Alleen jammer dat het zo slecht voor je rug is om haar te tillen.

Na de lunch was het weer Vicky time.  Ik probeer elke keer wat nieuws te verzinnen. Dingen die zij leuk vindt schrijf ik op zodat we dat nog eens kunnen herhalen.
Vandaag 2 vliegen in een klap. Een wandeling met Vicky en op zoek naar de apen. En tegelijkertijd het grote terrein verkennen.  De dagelijkse loopjes weet je wel maar het terein is zo groot. Hier kan je prima je zondagse wandeling houden.
De apen hebben we gevonden.  Vicky zag ze al snel hoog in de boom zitten.
Eenmaal aan het eind van de wandeling wilde Vicky niet meer terug naar school. Ze zette het op een lopen berg opwaarts. Jammer, de school ligt berg afwaarts. Ze heeft een iets betere conditie dan ik. Maar ik heb gewonnen.  Ze had ergens in een huisje wat brood bemachtigd en toen ging ze braaf mee.
Volgende week de tijden maar iets aanpassen zodat ze smiddags niet meer terug naar school hoeft.  En ik niet meer achter haar aan hoef te rennen. 🤣

De eerste werkweek zit er op. En dan nu weekend.

Weer een lang verhaal.  Maar als alles wat gewoner gaat worden en zich gaat herhalen, zullen de  verhalen vast wat korter