"Uitrusten"

6 oktober
Ik heb mijn uitstapje van de afgelopen dagen minder goed afgesloten gisteravond. De vermoeidheid sloeg hard toe. Hierdoor ben of gezwikt of ik heb mijn voet niet goed neergezet.  Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik van de verranda afgestuiterd ben. Zo'n afstap van ongeveer 40 cm.  Ik had een nog een zware rugtas op mij  rug dus ik was net een schaap wat op zijn rug ligt en niet meer omhoog kan komen.  Maar het is gelukt om weer op te staan. Ben nog naar mijn eigen huisje "gelopen" . Maar lopen vergeet ik vandaag maar even. Met het voetje omhoog en koelen met ijs. Voor mij geen activiteit vandaag.  Wel jammer, want ik zou vandaag mee mogen met een special need naar het ziekenhuis. Maar niets aan te doen. Een dagje bank hangen is ook wel eens lekker. En ik word goed verzorgd. Ze komen thee en ijs brengen. Ik krijg fruit aangeboden.  Dus mij hoor je niet klagen behalve dat mijn voet niet geheel lekker aanvoelt. Maar in de loop van de dag wordt de pijn wel minder. En de lieve verpleegkundige van het terrein hier, komt mij nog een voetmassage geven. ik weet trouwens niet of ik daar heel blij van wordt. Maar we wachten het wel af. Ik kom er in elk geval niet onderuit.

De lieve verpleegkundige is inderdaad geweest maar ik vond haar na de voetmassage toch niet zo lief meer. Ik hou er al niet van als mensen aan mijn voeten zitten en al helemaal niet als ze mij ook nog pijn doen. Maar goed hopelijk helpt het en kan ik morgen weer "normaal" lopen.  De tieners maakten al grapjes vanavond. Ik liep als een konijntje. En bedankt hé.

7 oktober
Vanochtend lekker uitgeslapen en met frisse moed weer opgestaan. Helaas is het lopen  nog niet geheel pijnvrij. Dus vandaag nog een verplichte rustige dag. Geen wandeling naar de kanteen vandaag. Maar met het voetje omhoog op de veranda. Op zich hoef dat niet vervelend te zijn. Lekker in het zonnetje  en genieten van alles wat er om je heen gebeurt maar ik was nu toch wel liever met de special need aan de slag gegaan. 

Helaas duurde dat genieten van het zonnetje niet heel lang. Het regende weer eens heel hard.  Zo hard  dat je elkaar binnen niet kon verstaan. Harde regen en een dak van golfplaten is niet zo'n goede combinatie.

Ondertussen mij maar zittend nuttig gemaakt. Aardappels schillen en groente snijden. Mijn eigen was uitzoeken tussen alle andere was. Creatief bezig zijn met een van de tieners. Bananen prakken voor de bananen cake. En spelletjes gespeeld. Dus wel wat gedaan maar andere dingen dan ik had gewild.

Maar inmiddels heb ik wel toestemming gekregen om weer wat te gaan lopen. Mits het geen marathon zou worden. En dat was ik ook niet echt van plan.
Maar morgen een wandeling naar de zondagsschool en weer terug hoop ik wel te kunnen maken.

8 oktober
Gelukkig heb ik goed geslapen  en gaat het met het voetje de goede kant op. Ben inderdaad naar de zondagsschool gelopen en ook nog naar de kerk. Gelukkig kreeg op de terugweg vanuit de kerk  een escortte van 2 kids. Valt het ook niet zo op dat ik niet zo hard loop.
Maar goed ik loop weer en hoef dus vrijdag niet met de gipsvlucht terug.

Wel een goede les gehad vandaag.  Laat geen hagelslag of pindakaas op het aanrecht staan als je er niet bent. Ik vroeg me af of ik het mij verbeeldde. Ik vond dat er ineens veel minder hagelslag en pindakaas in de potten zat. Ik heb heel hard zitten denken hoe dat nu toch kon en of het wel echt zo was. Maar bij navraag in het kinderhuis bleek al snel dat ik mij niets verbeeld had. Een kinderhand kan namelijk makkelijk door een kapotte hor heen. En dan is hagelslag en pindakaas wel heel verleidelijk. Dus les voor mij: zet je broodbeleg zo ver mogelijk weg. Les voor de kinderen: Doe dit niet want ze komen er toch wel achter en dan ontloop je je straf niet.  En straf in dit geval betekend geen patat vanavond maar bonen en rijst. En die bonen met rijst zijn toch minder lekker dan de patat.